مقدمه: نارسایی مزمن کلیه یکی از مشکلات جدی بهداشت عمومی در سرتاسر جهان می‌باشد. این وضعیت با تظاهرات متعدد دهانی همراه می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی یافته‌های بالینی دهانی بیماران دیالیزی در شهر یزد در سال 1391 می‌باشد.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی در بین 95 بیمار دچار نارسایی مزمن کلیه که برای دیالیز به 3 بیمارستان در سطح شهر یزد مراجعه کرده بودند، باروش نمونه‌گیری آسان انجام گرفت. اطلاعات مورد نظر شامل بروز تظاهرات دهانی(خشکی دهان، وضعیت زبان باردار و حس طعم ناخوشایند در دهان)، سابقه بیماری‌های سیستمیک و نیز مصرف داروهای سیستمیک از پرونده‌های بیمارستانی و یا با معاینات بالینی با استفاده از چک لیست جمع‌آوری شدند. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 17 آنالیز شده و به‌صورت آمار توصیفی گزارش شد.

نتایج: میانگین و محدوده سنی بیماران به ترتیب 04/59 و 77-19 سال بود. از کل 95 بیمار42 مورد(2/44%) زن و
53 مورد(8/55%) مرد بودند. خشکی دهان، زبان باردار و حس طعم ناخوشایند دهان به‌ترتیب در 6/89%.3/56% و 6/89% بیماران مشاهده شد. همه بیماران حداقل سابقه یک بیماری سیستمیک را داشتند. بیماری‌های قلبی عروقی بعدازبیماری‌های اورولوژیک و نفرولوژیک بیشترین بیماری مشاهده شده درافراد بود. مصرف داروهای قلبی و تنظیم‌کننده فشار خون(6/91%) بعد از ویتامین‌ها(100%) به‌عنوان پر مصرف‌ترین داروهای سیستمیک توسط بیماران گزارش شد.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه فراوانی بالایی از تظاهرات دهانی را در بین بیماران دیالیزی نشان می‌دهد که می‌تواند به‌عنوان یک وضعیت ثانویه، کیفیت زندگی این بیماران را تحت تأثیر قرار دهند. پیشنهاد می‌گردد که این موارد در بیماران دیالیزی کنترل و در صورت امکان درمان های ضروری اعمال گردد.