فصلنامه پژوهشی تحقیقات دندانپزشکی

چکیده

مقدمه: بروز فقدان دندانی به طور مکرر در بیماران دندانپزشکی مشاهده می‌شود، با توجه به اینکه مقایسه شیوع مال اکلوژن در گروه‌های مختلف نژادی می‌تواند ما را به علت مال اکلوژن سوق داده و ما را به درمان‌های پیشگیرانه مناسبی هدایت نماید، هدف از این مطالعه بررسی ارتباط فراوانی فقدان دندانی با مال اکلوژن‌های مختلف است.

روش بررسی: در این مطالعه گذشته نگر 405 بیمار ارتودنسی، دارای مال اکلوژن‌های اسکلتال کلاس I ,II , III باشند انتخاب شدند، برای گروه‌بندی ملاک شاخص Wits و زاویه ANB سفالومتری مورد استفاده قرار گرفت، به طوری‌که درکلاس I (ABN>1-4 ‌درجه)‌، کلاس II (ANB>4 درجه) و کلاس III (ANB≤1 درجه) قرار گرفتند و برای بررسی missing‌ های دندانی از رادیوگرافی پانورامیک و پرونده بیماران استفاده شد. پس از جمع‌آوری، با استفاده از نرم‌افزار SPSS17 و آزمون‌های T-test ،ANOVA  و Chi-square  آنالیز شدند.

نتایج: 251 نفر(62%) زن و 154 نفر(38%) مرد با دامنه سنی 25-12 سال در مطالعه شرکت نمودند. میزان شیوع فقدان دندانی با در نظر گرفتن مولر سوم در بیماران ارتودنسی 56/14% و بدون در نظر گرفتن مولر سوم 16/5% بود. فراوانی انواع فقدان دندانی در مال اکلوژن کلاس یک به صورت معنی‌دار بیشتر از سایر مال اکلوژن‌ها بود(02/0P =)، همچنین بر اساس نتایج مطالعه حاضر دندان مولر سوم و پس از آن دندان لترال بالا بیشتر از سایر دندان‌ها دچار missing بودند.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، هایپودنشیا یک ناهنجاری شایع در بیماران ارتودنسی است (بدون در نظر گرفتن مولر سوم
16/5%). فراوانی انواع فقدان دندانی در مال اکلوژن کلاس یک به صورت معنی‌دار بیشتر از سایر مال اکلوژن‌ها بود(02/ 0 P-value=).