فصلنامه پژوهشی تحقیقات دندانپزشکی

مقدمه: از دست ­دادن دندان و استفاده از دست­ دندان کامل می تواند روی فعالیت­های عادی افراد بی­دندان اثر گذاشته و منجر به طیف وسیعی از واکنش­­ها در این افراد گردد. از این­رو مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط میان کیفیت پروتز کامل، شرایط دهان و وضعیت روحی روانی بیماران با رضایت آنها از درمان انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی50 نفر از افراد بی­دندان که در بین سالهای 1390 تا 1393 به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی یزد جهت دریافت پروتز کامل مراجعه کرده بودند، به صورت تصادفی ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. به کیفیت پروتز کامل بیماران و شرایط دهانی آنها توسط فرم معاینه و به وضعیت روحی- روانی آنها با استفاده از پرسشنامه GHQ28 نمره هایی تعلق گرفت. نمره رضایت آنها از پروتز کامل با مقیاس VAS اندازه گیری شد. داده­ها با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS نسخه 17و آزمون­ های آماری Mann-witney و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: در مطالعه حاضر50 نفر با میانگین سنی 8.88±61.04 سال مورد بررسی قرار گرفتند که 33 نفر(66%) از آنها مرد و 17 نفر(34%) زن بودند. میانگین نمره رضایت بیماران از دست دندان با وضعیت روحی- روانی آنها همبستگی معکوس و معنی­ دار (0.283-= r_s، 0.047=P)، با کیفیت پروتز کامل همبستگی مثبت و معنی­دار (0.530=r_s، 0.001=P) و با شرایط دهان ارتباط آماری  معنی­ دار نداشت (0.358-=r_s، 0.011= P).

نتیجه گیری: هر چه کیفیت دست­­­ دندان بالاتر و وضعیت روحی- روانی بیماران بهتر می­ بود، رضایت از درمان بیشتر بود ولی رضایت از درمان با شرایط دهانی بیماران ارتباطی نداشت.