مقدمه: بیوپسی یک مرحله پیش‌نیاز جهت ارزیابی و تشخیص قطعی ضایعات ماکزیلوفاسیال می‌باشد. در این میان ارسال صحیح نمونه‌ها به آزمایشگاه ممکن است بر روی تشخیص پاتولوژیست و نتایج گزارش شده تاثیر مهمی داشته باشد، هدف از مطالعه حاضر بررسی آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر یزد از موارد تجویز و عدم تجویز بیوپسی، شیوه درست انجام آن و شیوه مناسب نگهداری و انتقال نمونه‌ها بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، ۱۱۱ نفر از دندانپزشکان عمومی شاغل در شهر یزد در سال ۱۳۹۱ شرکت کردند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه روا و پایا استفاده شد .این پرسشنامه در دو قسمت اطلاعات فردی(سن و جنس و پیشینه کار) و سوالات مربوط به آگاهی تنظیم گردیده بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS ۱۷، آزمون‌های آماری T-test و ANOVA استفاده شد.
نتایج: از ۱۱۱ دندانپزشک(میانگین سنی ۴۹/۹±۶/۳۴) ۵۱ نفر(۴۶%) مرد و ۶۰ نفر(۵۴%) زن بودند. میانگین نمره آگاهی دندانپزشکان در زمینه مطالعه ۵۳/۱±۴۳/۵ از ۹ بود. میانگین نمره آگاهی در گروه‌های سنی مورد مطالعه ارتباط آماری معنی‌داری را نشان داد(۰۲۹/۰=P-value)، اما این رابطه بر حسب جنس(۱۷۲/۰=P-value) و پیشینه کار دندانپزشکی(۱۶۰/۰=P-value) معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر یزد درسطح مطلوبی قرار نداشت. لذا آموزش‌های مداوم در دوران تحصیل و همچنین بعد از فارغ التحصیلی به منظور ارتقاء مهارت‌های علمی در این زمینه ضروری می‌باشد.
