مقدمه: از دست دادن دندان و استفاده از دست دندان کامل می تواند روی فعالیتهای عادی افراد بیدندان اثر گذاشته و منجر به طیف وسیعی از واکنشها در این افراد گردد. از اینرو مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط میان کیفیت پروتز کامل، شرایط دهان و وضعیت روحی روانی بیماران با رضایت آنها از درمان انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی۵۰ نفر از افراد بیدندان که در بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۳ به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی یزد جهت دریافت پروتز کامل مراجعه کرده بودند، به صورت تصادفی ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. به کیفیت پروتز کامل بیماران و شرایط دهانی آنها توسط فرم معاینه و به وضعیت روحی- روانی آنها با استفاده از پرسشنامه GHQ۲۸ نمره هایی تعلق گرفت. نمره رضایت آنها از پروتز کامل با مقیاس VAS اندازه گیری شد. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS نسخه ۱۷و آزمون های آماری Mann-witney و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: در مطالعه حاضر۵۰ نفر با میانگین سنی ۸,۸۸±۶۱.۰۴ سال مورد بررسی قرار گرفتند که ۳۳ نفر(۶۶%) از آنها مرد و ۱۷ نفر(۳۴%) زن بودند. میانگین نمره رضایت بیماران از دست دندان با وضعیت روحی- روانی آنها همبستگی معکوس و معنی دار (۰.۲۸۳-= rs، ۰,۰۴۷=P)، با کیفیت پروتز کامل همبستگی مثبت و معنیدار (۰,۵۳۰=rs، ۰,۰۰۱=P) و با شرایط دهان ارتباط آماری معنی دار نداشت (۰,۳۵۸-=rs، ۰,۰۱۱= P).
نتیجه گیری: هر چه کیفیت دست دندان بالاتر و وضعیت روحی- روانی بیماران بهتر می بود، رضایت از درمان بیشتر بود ولی رضایت از درمان با شرایط دهانی بیماران ارتباطی نداشت.
