مقدمه: رخ دادن اورژانس‌های پزشکی در مطب دندانپزشکی نسبتاً شایع می‌باشد. بنابراین یک دندانپزشک باید جهت شناسایی و برخورد مؤثر با آن آمادگی داشته باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر یزد پیرامون فوریت‌های پزشکی در سال ۱۳۹۲ می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی ۸۵ نفر از دندانپزشکان عمومی شهر یزد به روش‌تصادفی ساده صورت گرفت. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه‌ای روا و پایا بود که شامل ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و ۱۲ سؤال آگاهی (امتیاز ۱۲-۱۰: عالی، ۹-۷: خوب، ۶-۴: متوسط و زیر ۴: ضعیف) بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSSنسخه ۱۸ و آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و T.test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میانگین نمرات آگاهی کل دندانپزشکان ۶۹/۱±۱۶/۷ از ۱۲ نمره بود. میانگین تعداد داروهای اورژانسی دندان پزشکان ۸۸/۱±۵۸/۴ و میانگین تعداد وسایل اورژانسی ۶۱/۱±۸۵/۲ از محدوده ۸-۰ محاسبه شد. ارتباط آگاهی دندانپزشکان با سن(۰۰۴/۰=p ۳۱/۰-=r) و سال فارغ‌التحصیلی (۰۰۴/۰=p ۳/۰=r) معنی‌دار شد. اختلاف معنی‌دار آماری بین میانگین آگاهی دندانپزشکان به تفکیک جنس(۱۱/۰=p) و شرکت در کارگاه آموزشی(۵۸/۰=p) مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: میزان آگاهی دندانپزشکان در زمینه فوریت‌های پزشکی کافی نمی‌باشد، پیشنهاد می‌شود جهت آموزش بهتر و مؤثرتر دندانپزشکان در طی دوره تحصیل توجه ویژه‌ای به این مبحث شود و مداخلاتی به منظور به روزرسانی و ارتقاء آگاهی آنان از طریق برگزاری کارگاه‌های آموزشی و برنامه‌های آموزش مداوم صورت گیرد. همچنین دارو و تجهیزات در دسترس دندانپزشکان کافی نمی‌باشد، بنابراین اداره صحیح اورژانس‌های پزشکی توسط دندانپزشکان مشکل ساز می‌باشد.
