مقدمه: مارجین‌های خارجی ترمیم‌ها، مکان مناسبی جهت تجمع پلاک باکتریال می‌باشد که به ایجاد و یا تشدید بیماری‌های پریودنتال کمک می‌کند. از آنجا که مواد و روش‌های مختلفی جهت انجام ترمیم‌ها وجود دارد، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آمالگام و کامپوزیت در ترمیم‌های صحیح کلاس II بر سلامت لثه در بیماران مراجعه‌کننده به دانشکده دندانپزشکی یزد در سال ۱۳۹۱ انجام شد. روش بررسی: در این تحقیق مقطعی ۶۰ بیمار به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شده و در دو گروه دندان ترمیم شده کلاس II با آمالگام و یا کامپوزیت، با دندان سالم مقایسه شدند. چهار سطح هر دندان، معاینه شده و برای بررسی وضعیت پریودنتال، از شاخص‌های وضعیت لثه‌ای، پلاک، خونریزی حین پروبینگ و عمق پروبینگ استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۱۶ و آزمون آماری Mann-Whitney test تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین شاخص متغیرهای MGI، PI، BI و PDI در دندان ترمیم شده با کامپوزیت بیشتر از آمالگام بود. این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود(۰۰۱/۰p=). میانگین شاخص PDI، هر چند در گروه دندان‌های ترمیم شده با کامپوزیت کمی بیش از آمالگام بود اما از نظر آماری تفاوتی در دو گروه وجود نداشت (۴۷/۰p=). نتیجه‌گیری: حتی دندان‌های با ترمیم صحیح نیز در ایجاد بیماری‌های پریودنتال نقش دارند، اما در این مورد تأثیر منفی ماده کامپوزیت بیش از آمالگام می‌باشد.
