فصلنامه پژوهشی تحقیقات دندانپزشکی

مقدمه: ضایعه ژانت سل گرانولومای محیطی، ضایعه‌ای واکنشی در حفره دهان به شمار می‌آید که در جنس مونث شیوع بیش‌تری دارد. همین مساله، امکان نقش هورمون‌های جنسی استروئیدی (استروژن و پروژسترون) را در پاتوژنز، شکل‌گیری و رشد ضایعه، مطرح می‌کند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین وجود گیرنده‌های استروژن و پروژسترون در ژانت سل گرانولومای محیطی حفره دهان
بوده است.

روش بررسی: در این مطالعه، مورد- شاهد تعداد 10 عدد بلوک پارافینه ژانت سل گرانولومای محیطی و 10 عدد مخاط طبیعی لثه انتخاب و مقاطع تهیه شده از آنها به روش هماتوکسیلین و ائوزین و سپس با روش رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی‌های استروژن و پروژسترون رنگ‌آمیزی شد. سپس، تعداد سلول‌های رنگ گرفته شده با شمارش توسط لنز مدرج چشمی تشخیص داده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 17 و آزمون آماری Chi- Square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: در هرکدام از 10 نمونه ژانت سل گرانولومای محیطی سلول‌های ژانت چند هسته‌ای، سلول‌های استرومایی، آماسی و اندوتلیال عروق خونی و اپیتلیوم مخاط دهان، هیچ‌گونه رنگ‌پذیری با نشانگرهای استروژن و پروژسترون نشان ندادند. نتایج رنگ‌آمیزی جهت 10 نمونه مخاط لثه نیز منفی بود (250/1p-value ER=، 220/0p-value PR=).

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه حاکی از عدم وجود گیرنده استروژن و پروژسترون در ژانت سل گرانولومای محیطی حفره دهان است. بنابراین ممکن است عواملی غیر از هورمون‌های جنسی در رشد و شکل‌گیری این ضایعات، نقش داشته باشند.