مقدمه: اگر چه افزایش سن در بزرگسالان به طور طبیعی با درجاتی از افت کیفیت زندگی همراه است، اما اثر سایر متغیرهای زمینهای نظیر از دست دادن دندان را نباید از نظر دور داشت. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین بررسی کیفیت زندگی در بیماران با دست دندان کامل مراجعهکننده به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی شهر یزد در سال 1391 انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 117 نفر از بیمارانی که در سال 1391 به بخش پروتز دانشکده دندانپزشکی یزد مراجعه کرده بودند، به صورت تصادفی ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه روا و پایا، جمعآوری گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS نسخه 17 و آزمونهای ANOVA، T-test و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در مطالعه حاضر، 117 نفر با محدوده سنی 74-31 سال شرکت داشتند. 44 نفر(6/37%) از افراد شرکتکننده مرد و73 نفر(3/62%) زن بودند. محدوده استفاده از دست دندان کامل 5-1سال بود. میانگین نمره کیفیت زندگی در تمام ابعاد بر حسب سن افراد و مدت زمان استفاده از دست دندان کامل از لحاظ آماری اختلاف معنیداری داشت(05/0>p). بر اساس نتایج آزمون همبستگی پیرسون، کلیه حیطههای کیفیت زندگی با یکدیگر همبستگی مثبت و معنیداری داشتند. نتیجهگیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد افرادی که مدت زمان کمتری از دست دندان کامل استفاده کردهاند، از نمره کیفیت زندگی بالاتری برخوردارند. همچنین با افزایش سن، سطح کیفیت زندگی افراد کاهش مییابد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |