دوره 3، شماره 4 - ( زمستان 1393 )                   جلد 3 شماره 4 صفحات 378-371 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Akrami S, Kheirollahi K, Ehterami M. Anevaluation of the Relation Between Missed Posterior Teeth(MPT) and Temporomandibular Joint Disorder(TMD). YJDR 2015; 3 (4) :371-378
URL: http://yjdr.ssu.ac.ir/article-1-130-fa.html
اکرمی شهره، خیراللهی خاطره، احترامی مجید. بررسی رابطه بین دندان‌های خلفی از دست‌رفته(در گروه بیمارانMPT( و اختلال مفصل گیجگاهی فکی. تحقیقات دندانپزشکی. 1393; 3 (4) :371-378

URL: http://yjdr.ssu.ac.ir/article-1-130-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
چکیده:   (2804 مشاهده)

مقدمه: در مورد ارتباط بین دندان‌های خلفی از دست رفته و ایجاد اختلالات مفصل گیجگاهی فکی اختلاف نظر وجود دارد. از این‌رو هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین دندان‌های خلفی از دست رفته و اختلال مفصل گیجگاهی فکی بود.

روش بررسی: در این مطالعه موردی- شاهدی، 102 نفر با دندان‌های خلفی از دست رفته و 102 نفر با وجود همه دندان‌های خلفی به‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. معاینات مفصل فکی برای تمام افراد انجام شد و اختلالات مفصل گیجگاهی فکی برای هر دو گروه ثبت شد. سپس داده‌ها جمع‌آوری شده، به‌وسیله نرم‌افزار SPSS 16 و آزمون‌های Chi-square و T مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: نمونه شامل 106(52 درصد) مرد و 98(48 درصد) زن با میانگین سنی 87/4±02/27 سال و دامنه سنی 35-15 سال بود. رابطه معنی‌داری بین دندان‌های خلفی از دست رفته و شیوع اختلالات مفصل گیجگاهی فکی وجود داشت(001/0P-value<). اگر چه در میزان شیوع اختلالات مفصل گیجگاهی فکی در بین دو گروه سنی اختلاف وجود داشت اما این اختلاف به لحاظ آماری معنی‌دار نبود(05/0P-value>).

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد افرادی که دندان‌های خلفی خود را از دست داده‌اند شیوع بالاتری از اختلالات مفصل گیجگاهی فکی دارند.

متن کامل [PDF 233 kb]   (968 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1395/3/31 | پذیرش: 1395/3/31 | انتشار: 1395/3/31

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.